 |
| Credit to: facebook photo |
Jay : Kau pandai bertutur dalam bahasa?
Omey : *Senyum* Pandailah jugak.
Jay : Kau belajar cakap bahasa dengan siapa? Emak dan ayah tak cakap dalam bahasa pun kan?
Omey : Belajar dengan arwah embah (Atuk sebelah emak).
Jay : Bila belajarnya? Bukan ke arwah embah dah lama meninggal ?
Omey : Dulu masa kecil lagi, kan arwah embah cakap dalam bahasa je, tu yang pandai cakap dalam bahasa tu.
Jay : Oh, patutlah kamu jadi cucu perempuan kesayangan. *senyum*
Jay : Bila belajarnya? Bukan ke arwah embah dah lama meninggal ?
Omey : Dulu masa kecil lagi, kan arwah embah cakap dalam bahasa je, tu yang pandai cakap dalam bahasa tu.
Jay : Oh, patutlah kamu jadi cucu perempuan kesayangan. *senyum*
Omey : *senyum simpul*
Indra : Ayu! *Omey dan Jay menoleh*
Omey : Ye?
Jay : Ayu?
Indra : Ye, Ayu... Omey. Omey... Ayu. Kan orang yang sama. Kau tak tahu ke?
Jay : Sejak bila?
Indra : Sejak arwah embah ada.
Jay : Oh, so since now boleh lah Jay panggil Omey... Ayu?
Omey : Ikut suka. Mana-mana pun boleh. *senyum*
Omey terus menyambung perbualan bersama Atuk Siti dengan bertutur dalam Bahasa Jawa. Nothing much, nothing less.
Indra : Ayu! *Omey dan Jay menoleh*
Omey : Ye?
Jay : Ayu?
Indra : Ye, Ayu... Omey. Omey... Ayu. Kan orang yang sama. Kau tak tahu ke?
Jay : Sejak bila?
Indra : Sejak arwah embah ada.
Jay : Oh, so since now boleh lah Jay panggil Omey... Ayu?
Omey : Ikut suka. Mana-mana pun boleh. *senyum*
Omey terus menyambung perbualan bersama Atuk Siti dengan bertutur dalam Bahasa Jawa. Nothing much, nothing less.
"You Create your own universe as you go along." - Winston Churchill
